مرد نمی‌تواند به صرف اینکه، از اشتغال یا ادامه اشتغال همسرش (منع اشتغال به کار زوجه) جلوگیری کند، بلکه در این مورد شوهر در ابتدا باید به عنوان مدعی در دادگاه اقامه دعوی کند و بعد از اثبات منافی بودن شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیت خود یا زن، منع اشتغال او را از دادگاه بخواهد.
ماده 1117 در این مورد بیان داشته است:” شوهر می تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.” نکته ای که باید در این ماده مدنظر قرار گرفته شود این است که این ماده صرفا اشتغال زن را مربوط به رضایت شوهر ندانسته، اما منطبق بودن شغل او را با “مصلحت خانواده” و “حیثیت زوجین” را ضروری دانسته است.
پس بر اساس این قانون، مرد در سه مورد می تواند از اشتغال همسر خود جلوگیری کند:
- شغل زن منافی مصالح خانوادگی باشد.
- منافی حیثیت مرد باشد.
- منافی حیثیت خود او باشد.
درباره موارد منع اشتغال به کار زوجه
درباره موارد منع اشتغال زوجه باید بیان داشت که تشخیص این مسئله که چه شغلی منافی مصلحت خانواده، مرد یا زن است به عرف بستگی دارد و امکان دارد از خانواده ای به خانواده دیگر متفاوت باشد. به همین دلیل امکان دارد شغلی که برای یک خانواده یا یک همسر، مخالف شئونات تلقی می شود، برای خانواده یا همسری دیگر اینگونه نباشد. به همین دلیل تشخیص این موضوع ،مورد به مورد به عهده قاضی است. به نظر می رسد اثبات منافی حیثیت یا مصلحت نبودن شغل زن بر عهده شوهر است و زوج بدون ارائه دلیل قابل قبولی نمی تواند با اشتغال همسر خود مخالفت کند.
آیا مرد می تواند زنش را از کارکردن منع کند؟
نکته مهمی که در این ماده استنباط میشود این است که ماده ذکر شده این حق را به شوهر نمی دهد که همسر خود را به صورت کلی از اشتغال منع کند بلکه شوهر تنها می تواند با مراجعه به مرجع های قانونی و ذکر دلیل های معتبر زن را منع اشتغال کند هروقت زنی بنا به حکم دادگاه از اشتغال ب حرفه ای خاص منع شود، می تواند شغل خود را تغییر بدهد و به کار دیگری مشغول شود و حکم دادگاه به معنی این نیست که زن به صورت کلی دیگر حق اشتغال ندارد.
تماس با وکیل پایه یک دادگستری در تهران: 02144228541
شرط زن در هنگام عقد نکاح
عده ای اعتقاد دارند که اگر زن در هنگام عقد نکاح شرط کند که شاغل است، همسرش نمی تواند او را از اشتغال منع کند، و همین اتفاق موجب سقوط حق مرد برای منع اشتغال زن است. این در صورتی است که عده ای دیگر این موضوع را درست نمی دانند و با وجود شرط ضمن عقد نیز شوهر را مجاز به منع زن از شغل منافی حیثیت می دانند. البته می توان با گفت که شاغل بودن زوجه هنگام عقد یا شرط اشتغال زن در عقدنامه از مواردی است که در صورت طرح دعوا در دادگاه، مورد توجه قاضی قرار می گیرد و نشانه ای بر رضایت زوج درباره اشتغال زوجه است.
نمونه دادخواست منع اشتغال همسر
ریاست محترم دادگاه
با سلام احتراما به احتضار می رساند:
اینجانب با خوانده به موجب تصویر مصدق عقدنامه شماره ………مورخ ……..دفتر خانه شماره………. شهرستان ……. عقد ازدواج دائم منعقد نموده ام. حاصل زندگی مشترک در طول مدت ……..فرزند دختر/پسر/بدون فرزند می باشد.
همسر بنده پس از ازدواج علیرغم مخالفت بنده در مجموعه ای مشغول به کار هستند که گاها تا دیر وقت یا صلاحدید کارفرما سرکار می باشد.
البته لازم به ذکر است که درآمد بنده کفاف زندگی را می دهد. بنابراین با تقدیم این دادخواست به استناد مواد 1102 و 1117 قانون مدنی رسیدگی و صدور حکم به ممنوعیت ایشان از اشتغال را استدعا دارم.
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل پایه یک دادگستری در تهران
021-44228541
بیشتر بدانید: طلاق توافقی در دوران عقد چگونه است؟
بیشتر بدانید: قانون تسهیل ازدواج جوانان
بدون دیدگاه